بررسی روش های تخمین محل خطا در سیستم های توزیع

پیوستگی ارائه ی خدمات به مشترکین برق یکی از مهمترین دغدغه های شرکت های توزیع می باشد. مدت زمان قطعی برق مشترکین از عوامل موثر بر روی قابلیت اطمینان سیستم های توزیع است. از اینرو باید سعی شود مدت زمان قطعی برق حداقل شود تا مشترکین از خدمات بهتری بهره گیرند. به این منظور در مرحله ی اول، شناسایی سریع محل وقوع خطا ضروری است. اکثر تحقیقات در زمینه تعیین موقعیت خطا مربوط به خطوط انتقال بوده و به نسبت کمتر به سیستم های توزیع توجه شده است. اما در سال های اخیر، با توسعه ی سیستم های اتوماسیون توزیع، تحقیقات بیشتری بر روی تعیین محل خطا در سطح توزیع صورت گرفته است. یکی از مهمترین روش های مکان یابی خطا در سیستم های توزیع، الگوریتم امپدانس ظاهری است. الگوریتم امپدانس ظاهری از مولفه ی اصلی ولتاژ و جریان ابتدای فیدر برای تشخیص موقعیت خطا استفاده می کند. به شرط اصلاح الگوریتم امپدانس ظاهری، تغییر در حالت کاری سیستم توزیع و شرایط مختلف اتصال کوتاه، روی دقت این روش بی تأثیر است. در این پایان نامه الگوریتم امپدانس ظاهری برای تمام حالات مختلف کار و خطا شبیه سازی گردیده است. نتایج شبیه سازی ها، دقت قابل قبولی را در تعیین موقیت خطا توسط این روش نشان می دهند. حضور منابع پراکنده می تواند باعث وقوع خطای زیاد در تعیین محل فالت توسط الگوریتم امپدانس ظاهری شود. لذا در این پایان نامه یک الگوریتم جدید که اصلاح شده ی الگوریتم اصلی امپدانس ظاهری است برای در نظر گرفتن حضور منابع پراکنده پیشنهاد می شود. این الگوریتم برای شرایط مختلف کار و خطا روی دو سیستم تست نامتعادل از جمله سیستم تست 34 باس ieee آزمایش شده است.